Οι μικρότερες φυσαλίδες “κάνουν τη μεγαλύτερη διαφορά στην οξυγόνωση”

Η τεχνολογία νανοφυσαλίδων της Moleaer προσφέρει απαράμιλλες βελτιώσεις στην Ιχθυοκαλλιέργεια, συμπεριλαμβανομένης της αποτελεσματικής μεταφοράς οξυγόνου, της ποιότητας του νερού εκτροφής και της αναλογίας μετατροπής της τροφής με το χαμηλότερο συνολικό κόστος.
Οι νανοφυσαλίδες εγχέονται στο νερό σε μια περιοχή όπου τα ψάρια θα συνωστίζονται κατά τη διάρκεια της απολύμανσης(καθαρισμός από ψείρες). Το μικρό μέγεθος των φυσαλίδων, οι οποίες είναι 2.500 φορές μικρότερες από έναν κόκκο αλατιού, προσδίδει στις φυσαλίδες ιδιότητες που τις εμποδίζουν να ανεβαίνουν στην επιφάνεια, αλλά αντίθετα εξαπλώνονται στο νερό.

Η εταιρεια Beitveit Holding εισήλθε στον τομέα του νορβηγικού σολομού με το νεοαποκτηθέν πλοίο απολύμανσης (καθαρισμός από ψείρες) Sea Liberty I.

Κατά τη διάρκεια της απολύμανσης (καθαρισμός από ψείρες), τα ψάρια “στριμώχνονται” σφιχτά δίπλα στο σκάφος και στη συνέχεια αντλούνται στο σύστημα απολύμανσης. Σε αυτή τη διαδικασία, όπως και σε όλες τις επεξεργασίες ψαριών, η διατήρηση ενός επαρκώς υψηλού επιπέδου οξυγόνου στο νερό αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την ευημερία των ψαριών.

Στην αρχή, η εταιρεία χρησιμοποιούσε μια τράπεζα φιαλών οξυγόνου για την παροχή οξυγόνου. Στη συνέχεια, το οξυγόνο παραδιδόταν μέσω ενός συστήματος διαχύτη που περιλάμβανε διάτρητους σωλήνες που έπρεπε να εισάγουν οξυγόνο στο νερό.

Ωστόσο, το σύστημα αυτό απαιτούσε μεγάλες ποσότητες οξυγόνου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους παραγωγής.

Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία παρήγγειλε δύο μεγάλες γεννήτριες οξυγόνου, μία για το Sea Liberty I και μία για το νέο πλοίο απολυμάνσεως της εταιρείας, το Sea Admiral, το οποίο ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2023. Οι γεννήτριες παρείχαν σταθερή παροχή οξυγόνου, αλλά έλυσαν μόνο ένα μέρος του προβλήματος.

“Οι γεννήτριες παρείχαν άφθονο οξυγόνο. Το πρόβλημα ήταν ότι τα ψάρια δεν μπορούσαν να το αξιοποιήσουν”, αναφέρει ο CEO της εταιρείας .

“Οι εύκαμπτοι σωλήνες διάχυσης παρείχαν μια ροη των φυσαλίδων στη θάλασσα, αλλά οι φυσαλίδες οξυγόνου ανέβαιναν γρήγορα, έσπαγαν την επιφάνεια και χάνονταν στην ατμόσφαιρα”.

Ετσι αποφάσισαν να δοκιμάσουν την τεχνολογία νανοφυσαλίδων της Moleaer.

Δύο γεννήτριες νανοφυσαλίδων Trinity παραγγέλθηκαν και εγκαταστάθηκαν στα σκάφη απολύμανσης στις αρχές του 2023. Η γεννήτρια ενσωματώνεται στο υπάρχον σύστημα διανομής οξυγόνου και παράγει μικροσκοπικές νανοφυσαλίδες οξυγόνου. Σε αντίθεση με το σύστημα με σωλήνες διάχυσης, οι νανοφυσαλίδες δεν ανεβαίνουν αλλά παραμένουν στο νερό.

«Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα. Το νερό αποκτά μια πρασινωπή απόχρωση, αλλά ταυτόχρονα παραμένει διαυγές- μπορούσαμε να δούμε ότι το οξυγόνο παρέμενε στο νερό» αναφέρει ο CEO της εταιρείας.

Οι παρατηρήσεις του επιβεβαιώθηκαν από την παρακολούθηση.

“Οι μετρητές οξυγόνου έδιναν καλές τιμές και με το παλιό σύστημα, αλλά μόνο εκεί όπου οι σωλήνες του διαχυτήρα έβγαζαν φυσαλίδες και μόνο όσο το σύστημα λειτουργούσε. Μόλις το κλείναμε, οι τιμές έπεφταν. Με τις νανοφυσαλίδες, είχαμε μια εντελώς διαφορετική διασπορά και σταθερότητα στο νερό”.

H αύξηση των επιπέδων οξυγόνου του νερού (έως και κορεσμό), βελτιώνει την ποιότητα του νερού, την υγεία και την ανάπτυξη των ιχθυδίων, αυξάνει την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, καταπολεμά τις ασθένειες των ιχθυδίων και μειώνει την θνησιμότητα.
Είναι σημαντικό να υπάρχει αρκετό διαλυμένο οξυγόνο στο νερό όταν τα ψάρια συνωστίζονται για απολύμανση.

Τρεις φορές πιο αποτελεσματική από τον συμβατικό τρόπο αερισμού.

Το μικροσκοπικό μέγεθος των νανοφυσαλίδων είναι ένας παράγοντας που τις καθιστά τόσο χρήσιμες για την οξυγόνωση του νερού. Οι νανοφυσαλίδες έχουν διάμετρο περίπου 100 νανόμετρα, 2.500 φορές μικρότερη από έναν κόκκο αλατιού. Το μέγεθος αυτό προσδίδει στις φυσαλίδες ιδιότητες που τις εμποδίζουν να ανεβαίνουν στην επιφάνεια, αλλά αντίθετα εξαπλώνονται στο νερό.

Έρευνα που διεξήχθη το 2017 στο UCLA (Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας) έδειξε ότι με την τεχνολογία νανοφυσαλίδων της Moleaer, το 86% του παρεχόμενου οξυγόνου διαλύθηκε στο νερό, ενώ τα παραδοσιακά συστήματα διαχυτών πέτυχαν μόνο 28%.

Μια άλλη ιδιότητα της τεχνολογίας νανοφυσαλίδων είναι ότι δεν διαλύονται αμέσως όλες οι φυσαλίδες οξυγόνου στο νερό. Η έρευνα έχει δείξει ότι οι νανοφυσαλίδες μπορούν να παραμείνουν στο νερό για αρκετές εβδομάδες χωρίς να ανέβουν στην επιφάνεια ή να καταρρεύσουν. Έτσι, οι φυσαλίδες λειτουργούν ως ρυθμιστικό στοιχείο για τη διατήρηση των επιπέδων οξυγόνου στο νερό με την πάροδο του χρόνου.

Οι νανοφυσαλιδες Moleaer εξασφαλίζουν σταθερό κορεσμό οξυγόνου κατά τη διάρκεια τις επεξεργασίας των ψαριών, όπως η απολύμανση (καθαρισμός από ψείρες),και η μεταφορά.

Βελτίωση της ευημερίας των ψαριών

Η τεχνολογία των νανοφυσαλίδων είναι επίσης πολύ χρήσιμη για τη διατήρηση των επιπέδων οξυγόνου σε όλο το κλουβί, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια εποχιακών διακυμάνσεων και ξαφνικών πτώσεων του κορεσμού του οξυγόνου. Η τεχνολογία νανοφυσαλίδων έχει επίσης αποδειχθεί αποτελεσματική στη διατήρηση σταθερού επιπέδου οξυγόνου σε χερσαίες εγκαταστάσεις. Το αποτέλεσμα είναι η βελτιωμένη ευζωία των ψαριών και η καλύτερη παραγωγή στην εγκατάσταση.

Για την Beitveit Holding, η χρήση νανοφυσαλίδων οδήγησε επίσης σε εξοικονόμηση λειτουργικού κόστους.

“Με τη γεννήτρια νανοφυσαλίδων, χρησιμοποιούμε μόνο το ένα τέταρτο του οξυγόνου που χρησιμοποιούσαμε πριν”, αναφέρει ο CEO εταιρείας.

“Τώρα μπορούμε να λειτουργούμε τις γεννήτριες οξυγόνου σε πολύ χαμηλό ρυθμό. Δεδομένου ότι τα διαστήματα σέρβις μετριούνται με βάση τα κυβικά μέτρα παραγόμενου οξυγόνου, δεν χρειάζεται να τις συντηρούμε τόσο συχνά.

Με μικρότερο φόρτο εργασίας στις γεννήτριες, καταναλώνεται λιγότερη ενέργεια από τα σκάφη. Και αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει χαμηλότερα έξοδα για ντίζελ.

Η εγκατάσταση της γεννήτριας νανοφυσαλίδων Moleaer στο σύστημα ανακυκλοφορίας θαλασσινού νερού των δεξαμενών παραγωγής και εκτροφής, προσφέρει τα παρακάτω οφέλη στην ποιότητα του νερού και των συνθηκών ιχθυοκαλλιέργειας:

  • Μεγιστοποίηση της πρόσληψης οξυγόνου και θρεπτικών από τα ιχθύδια.
  • Καταστολή των παθογόνων μικρόβιων εντός του συστήματος δεξαμενών – σωληνώσεων, γεγονός που οδηγεί σε μείωση θνησιμότητας και μικρότερες απώλειες στην παραγωγή.
  • Μείωση της ανάπτυξης βιοφίλμ εντός του συστήματος ανακυκλοφορίας του νερού.
  • Μείωση της χρήσης ενισχυτικών, φαρμάκων και χημικών απολυμαντικών.
  • Αποφυγή ταλαιπωρίας του γόνου και δημιουργίας στρες από τις μεγάλες φυσαλίδες αέρα.
  • Αύξηση παραγωγής της ζωντανής τροφής (φυτοπλαγκτού –ζωοπλαγκτού)

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η εντυπωσιακή αύξηση της ιχθυοπαραγωγικής δυναμικότητας του σταθμού, και υγιέστερα ψάρια.