Μια εγκατάσταση επεξεργασίας τροφίμων αποθηκεύει σε λιμονοδεξαμενή τα λύματα τις , τα οποία ανέρχονται περίπου σε 3 εκατομμύρια γαλόνια, υπερφορτώθηκε με στερεά, με αποτέλεσμα υψηλές συγκεντρώσεις χημικής ζήτησης οξυγόνου (COD) και βιοχημικής ζήτησης οξυγόνου (BOD). Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία των νανοφυσαλίδων, η εγκατάσταση ήταν σε θέση να μειώσει τις συγκεντρώσεις COD αποβλήτων και να υποβαθμίσει την περίσσεια ιλύος που είχε συσσωρευτεί στη λιμνοθάλασσα.

 Οι λιμνοδεξαμενές αποθήκευσης λυμάτων απαιτούν οξυγόνο.

Η χρήση των λιμνοδεξαμενών αποθήκευσης για την επεξεργασία των λυμάτων εμπνέεται από φυσικές διεργασίες σε υδάτινα σώματα όπως λίμνες που διασπούν και αφομοιώνουν τα απόβλητα. Αυτές οι φυσικές διεργασίες βασίζονται στο διαλυμένο οξυγόνο που μεταφέρεται από τον άνεμο που πνέει στο νερό και τους φωτοσυνθετικούς υδρόβιους οργανισμούς όπως τα φύκια. Για τις λιμνοδεξαμενές αποθήκευσης λυμάτων που απαιτούν περισσότερο διαλυμένο οξυγόνο από αυτό που παρέχει η φύση, χρησιμοποιούνται επιφανειακοί ή διάχυτοι αεριστήρες για να αυξηθεί η μεταφορά οξυγόνου από την ατμόσφαιρα στο νερό. Εκτός αν υπερφορτωθεί, η επεξεργασία των λυμάτων γίνεται φυσικά σε ρηχές αερόβιες λιμνοδεξαμενές με τη βοήθεια αερόβιων βακτηρίων και φυκιών. Στις αερόβιες λιμνοδεξαμενές, τα οργανικά απόβλητα (μετρούμενα ως COD και BOD) μετατρέπονται σε διοξείδιο του άνθρακα και νερό, με αποτέλεσμα την ποιότητα του νερού εκροής που συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις απόρριψης. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από τρεις έως 50 ημέρες ανάλογα με την ποιότητα των εισερχόμενων λυμάτων, τις συνθήκες του χώρου και τα επίπεδα διαλυμένου οξυγόνου. Όταν τα επίπεδα διαλυμένου οξυγόνου είναι πολύ χαμηλά, οι αερόβιες διεργασίες μιας λιμνοδεξαμενής αποθήκευσης λυμάτων αναστέλλονται, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση λάσπης που μειώνει την ικανότητα επεξεργασίας και την ποιότητα του νερού εκροής. Καθώς τα επίπεδα της λάσπης αυξάνονται, οι ρυθμοί απομάκρυνσης οργανικών μειώνονται οδηγώντας σε υψηλές συγκεντρώσεις COD και BOD εκροών.

Οι νανοφυσαλίδες αυξάνουν τις αερόβιες συνθήκες.

Δύο από τις γεννήτριες νανοφυσαλίδων Titan (NBGs) 1.000 γαλονιών ανά λεπτό της Moleaer με συμπυκνωτή οξυγόνου εγκαταστάθηκαν στη λιμνοδεξαμενή αποθήκευσης λυμάτων της μονάδας επεξεργασίας τροφίμων με σκοπό τη μείωση των συγκεντρώσεων εκροών COD. Οι φυσικές διεργασίες και οι υπάρχοντες αεριστήρες επιφανείας δεν παρείχαν αρκετή μεταφορά οξυγόνου για να καλύψουν τη ζήτηση βιολογικών διεργασιών. Για μια βιώσιμη λύση χωρίς χημικά, το εργοστάσιο στράφηκε στην τεχνολογία νανοφυσαλίδων της Moleaer. Η τεχνολογία νανοφυσαλίδων της Moleaer έχει υψηλό ρυθμό μεταφοράς αερίου, με απόδοση μεταφοράς άνω του 85%. Οι νανοφυσαλίδες δεν ανεβαίνουν στην επιφάνεια ούτε σκάνε σαν τις μεγαλύτερες φυσαλίδες, αλλά μετακινούνται τυχαία μέσα στο υγρό και στη λάσπη που έχει συσσωρευτεί σε μια λιμνοδεξαμενή αποθήκευσης λυμάτων. Διατηρώντας αερόβιες συνθήκες στο στρώμα λάσπης, η τεχνολογία της Moleaer αυξάνει τον ρυθμό πέψης της λάσπης σε μια λιμνοδεξαμενή αποθήκευσης λυμάτων, επειδή η αερόβια χώνευση γίνεται πολύ πιο γρήγορα και παράγει πολύ λιγότερες οσμές από την αναερόβια χώνευση.